کد مطلب:153906 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123

پیام ابن سعد برای ابن زیاد
امام حسین (ع) پس از ملاقات نخست با عمرسعد كه نتیجه ای حاصل نگردید ترتیب ملاقاتهای دیگری را می دهد و این ملاقات ها سه یا چهار بار صورت می گیرد و سخنان زیاد گفته می شود، سرانجام ابن سعد نامه ای بدین مضمون به عبیدالله بن زیاد می نویسد: بدرستی كه خدا آتش جنگ را خاموش ساخت و اتحاد و وحدت كلمه بوجود آمد و امر امت به اصلاح گرائید و حسین به من قول داده است كه برگردد به مكانی كه از آن جا آمده یا برود به یكی از سرحدات و مرزها و مانند یكی از مسلمانان باشد و یا برود نزد یزید و دست در دست او


گذارد تا هر چه او خواست انجام دهد!!

و این امر برای تو مایه خشنودی است و صلاح امت، هم در آن است.

توجه: عمرسعد برای اینكه مبتلا به جنگ با حسین نشود به دروغ از قول امام حسین (ع) نقل كرده كه حاضر است نزد یزید برود و دست در دست او واگذارد یا به یكی از سرحدات برود و مانند یكی از مسلمانان بزندگی ادامه دهد، و دلیل اثبات این امر روایت عقبه بن سمعان است كه می گوید: من از مدینه تا مكه و از مكه تا كربلا با حسین (ع) بودم و تمام سخنان او را در این مسیر شنیدم لیكن بخدا قسم حسین (ع) نگفته بود كه حاضرم دست در دست یزید بگذارم، یا بروم به یكی از سرحدات كه آن كذب محض است بلكه گفته بود: مرا رها كنید تا بجائی كه از آنجا به سوی شما آمده ام برگردم یا در این زمین پهناور به گوشه ای بروم [1] .


[1] اعيان الشيعه ج 1/ص 600 - كامل ج 4/ص 55 - بحار ج 44/ ص 389 - حياة الحسين ج 3/ص 128 - ارشاد ص 229 - طبري ج 7/ص 314.